Vandaag was een dag vol emotionele hoogte- en dieptepunten. Ondanks dat mijn bedrijf aan huis al gesloten was, kreeg ik onderweg naar het restaurant een telefoontje van een klant die vroeg of ik nog beschikbaar was. En ja, je kent me, natuurlijk wilde ik dat even regelen. Het was fijn om te weten dat ik nog iets kon betekenen voor iemand, vooral toen de klant later langskwam voor een geboorteposter. Het moment dat ik de poster overhandigde en de blijdschap op haar gezicht zag, gaf me een gevoel van voldoening. Dat maakte de drukte van de dag meer dan waard.
Het etentje met vrienden was gezellig, hoewel er momenten waren die wat awkward aanvoelden, vooral tussen onze beste vriendin en een vriend van ons. Ik had ze geprobeerd te koppelen, maar ik besefte al snel dat ze absoluut geen match zijn. Het is duidelijk dat mijn vriend dat ook voelt. Maar ik heb vertrouwen dat ze haar ware match zal vinden, vooral als ze verder komt in haar proces van verwerking. Ik begrijp dat heel goed; ik ben zelf ook bezig met het herontdekken van wie ik ben, en dat is een reis vol uitdagingen.
Na het etentje, voordat de klant langs zou komen, brachten we onze vriendin thuis. Voor haar was het ook een hele opgave om zo’n avond door te brengen. Toen de klant met haar geslaagde geboorteposter naar huis ging, kregen we slecht nieuws van de bonusvader van mijn partner. De tante van mijn partner is uitbehandeld. Het is hartverscheurend om te horen dat ze vier hersentumoren heeft die druk uitoefenen op belangrijke delen van haar hersenen. Slechts veertien dagen geleden kreeg ze te horen dat ze ziek was en nu is er niets meer wat artsen voor haar kunnen doen.
Ze zal nu pijnbestrijding krijgen en proberen om zo veel mogelijk herinneringen te maken met haar familie. Het nieuws heeft ons allemaal diep geraakt. Mijn partner heeft zijn eigen manier van verwerken, net als zijn broers en zussen. Hij besloot even in de auto te gaan rijden, muziek aan en gedachten op nul. Dat is zijn manier.
Ik belde mijn beste vriendin en samen met onze andere vriendin hebben we even gepraat en gekleurd voordat we een rondje gingen rijden. We besloten om naar de McDonald's te gaan, maar op de terugweg kwamen we in een enorme file terecht vanwege een afgesloten afslag. Desondanks was het leuk om om te rijden en mee te bleren op muziek van vroeger. Dat was voor mij op dat moment een geweldige manier om te verwerken wat er allemaal gaande is.
Ik ben zo dankbaar voor mijn vriendinnen. Hun steun betekent de wereld voor me, vooral in zulke zware tijden. We sloten de avond mooi af en morgenavond komen de familie en een paar vrienden van mijn partner om zijn verjaardag te vieren. We gaan marshmallows roosteren, spelletjes doen en gewoon even ontspannen met elkaar. Het is belangrijk om herinneringen te maken, zelfs in bizarre tijden zoals deze, vooral met Moederdag om de hoek.
Voor nu is het tijd om te slapen en me voor te bereiden op een mooi weekend.
Reactie plaatsen
Reacties