Vandaag was opnieuw een hele volle dag, vol spannende activiteiten en voorbereidingen voor de borrel die vanavond zou beginnen. We moesten van alles geregeld krijgen en hoewel de tijd ons in de steek leek te laten, lukte het mijn beste vriendin en mij om alles op tijd af te krijgen. Maar toen, tijdens de avond, begon mijn been ineens te trillen en het hield maar niet op. Dat was een duidelijk teken dat ik misschien iets te veel had uitgevoerd! Dus kreeg ik de opdracht om bij het kampvuurtje te gaan zitten, marshmallows te roosteren en te genieten van het spelletje "schieten door de tuin", zoals mijn lieftallige zusje altijd deed. Ik heb nog nooit zoveel gelachen als die avond.
Wat hebben we toch een bijzondere familie! Een hechte club mensen die echt bij elkaar past. Dit soort momenten bevestigen me dat we de toekomst samen kunnen doorstaan, met mensen die er altijd voor ons zijn, en wij voor hen. Het is zo bijzonder om te merken dat dit soort verbindingen nog steeds kunnen en mogen bestaan.
De avond was ontzettend gezellig, en na de borrel heb ik mijn beste vriendin en de zus van mijn partner, samen met haar vriend, thuisgebracht met de auto. Daarna ben ik zelf ook naar bed gegaan, moe maar met een glimlach op mijn gezicht.
Zondag 11 Mei – Moederdag
Vandaag was het Moederdag. Het voelde anders, vooral omdat we geen kinderen hebben en onze beide moeders er niet meer zijn. Daardoor vierden we deze dag eigenlijk niet echt. We hebben vooral onze rust gepakt en lekker ons eigen ding gedaan. Ik heb nog wat gewerkt, maar verder was het een relaxte dag zonder veel verplichtingen.
We besloten om Chinees af te halen, wat altijd een traktatie is. Later die avond dook ik vroeg mijn bed in, wetende dat maandag weer vol plannen zou zitten. Het was een weekend vol emotie, maar ook vol liefde en verbinding, en dat is wat er toe doet.
Reactie plaatsen
Reacties