Vandaag zou mijn moeder jarig zijn geweest. Acht jaar geleden is ze overleden, en ondanks alles wat we samen hebben meegemaakt ook de moeilijke dingen heb ik haar inmiddels kunnen vergeven. Niet alleen zij was verantwoordelijk voor hoe mijn jeugd verlopen is, ook ikzelf en mijn vader speelden daarin een rol. Toch blijft zo’n dag als vandaag altijd beladen. Je denkt na, je voelt alles net even dieper en dichterbij.
Alsof dat nog niet genoeg is, is deze hele week voor ons ontzettend zwaar. Een paar dagen geleden overleed de tante van mijn partner, morgen is de sterfdag van haar moeder, vrijdag haar verjaardag en zaterdag alweer de uitvaart van haar tante. Alles komt tegelijk. En dat voel je. Bewust en onbewust. Vandaag had ik zo’n moment waarop ik even stil stond bij het gemis van mijn moeder. Dan komt het allemaal net even harder binnen. En dan schrijf ik. Want ik mis haar, ondanks alles, nog steeds ontzettend.
Ik was dan ook vroeg wakker vanmorgen. En als ik dan toch wakker ben, kan ik beter iets doen. Dus: opgestaan, ingepakt en alles klaargemaakt voor een paar daagjes weg. Rond 11:00 uur vertrokken we richting Duitsland naar Aachen om precies te zijn. Na een korte tussenstop bij de Kaufland voor boodschappen en een volle tank, reden we door naar Valkenburg. Daar checkten we in bij ons chaletje, ons tijdelijke huis voor de komende dagen.
Na even tot rust te zijn gekomen, gingen we door naar de Action in Nuth (want wat is een trip zonder Action? 😅) en daarna richting het centrum van Valkenburg. We hadden gereserveerd bij De Beren via Social Deal. Eerst nog wat gedronken bij La Botega, gezellig op het terras. Het eten bij De Beren was prima, de service helaas wat minder. Toch genoten van het moment samen.
De dag eindigde weer met boodschappen en toen richting het huisje. Maar daar bleek het inmiddels een sauna van 37 graden… slapen werd dus een uitdaging.
25 juni – Zwemmen, shoppen & smelten
Na een slechte nacht werden we wakker als twee halve mensen. Maar verse broodjes helpen altijd een beetje, dus buiten in het zonnetje samen ontbeten. Mijn partner deed de boodschappen en ik maakte me klaar voor de dag. We gingen zwemmen op het park, even ontspannen. Daarna opgefrist en naar Keulen gereden, waar we onder andere kleding voor de uitvaart hebben geshopt bij Primark.
Terug bij het chalet bleek het binnen nog steeds ondragelijk heet. Alles opengezet om te luchten, maar het hielp amper. Toch besloten we met de elektrische step het centrum van Valkenburg in te rijden om te gaan eten bij La Botega. En gelukkig: dat was echt voortreffelijk! Daarna weer terug op de step, al zuchtend over de aankomende nacht…
Die nacht werd helaas niet veel beter. Geen kussens, een oven als huisje en wederom nauwelijks slaap.
26 juni – De knoop doorgehakt
We waren gebroken. Twee nachten slecht slapen hakt er in. We besloten dat als de temperatuur in het huisje vanmiddag nog steeds niet te doen was, we die avond gewoon naar huis zouden rijden. Want morgen is een belangrijke dag voor mijn partner en dan heb je rust nodig.
We gingen nog even naar Aachen, speciaal voor Cinnamood (de TikTok-hype). Maar eerlijk? Overslaan. Veel te duur en de cinnamon rolls van Starbucks zijn oprecht beter. Daarna nog even langs de DM en toen terug naar ons snikhete huisje. Ondanks dat we extra hadden betaald voor airco, bleek er helemaal geen airco te zijn. Bij de receptie werden we weggelachen toen we het uitlegden nul empathie.
We hebben ingepakt, uitgecheckt, nog even gegeten bij Sunnday (helaas afgesloten met beschimmelde cheesecake – ja echt 😩), en zijn daarna naar huis gereden. Thuis alles uitgepakt en ik ben meteen mijn bed in gedoken. Helemaal op. Zowel lichamelijk als mentaal.
Reactie plaatsen
Reacties